Niemiecki BGH niedawno rozpatrywał kwestię, czy występuje naruszenie praw autorskich w sytuacji, gdy zdjęcie lub wideo zawiera element – cudze zdjęcie – które jest chronione prawem autorskim. Sytuacja, która była…
W ostatnim czasie klauzule „non-solicitation” oraz „non-poaching” znalazły się w centrum zainteresowania. Zgodnie z komunikatem UOKIK, organ podejrzewa, że przedsiębiorcy, którzy świadczyli usługi dla dwóch kluczowych sieci dyskontów w Polsce, mogli zawrzeć porozumienie, w myśl którego nie konkurowali pomiędzy sobą o pracowników
Czym zatem są klauzule „non-solictation” i co oznacza stanowisko UOKiK w praktyce?
Co jest charakterystycznego dla klauzul „non-solicitation” zawieranych na podstawie prawa niemieckiego?
Formularze rekrutacyjne często zawierają pole: oczekiwania finansowe kandydata. To w tym polu kandydat może, a czasami musi, podać swoje oczekiwania płacowe związane z danym stanowiskiem. Czy w trakcie rekrutacji można wymagać od kandydata podania takich danych w świetle RODO? Czy potencjalny pracodawca jest ograniczony w zakresie pozyskiwania danych od kandydata do danych wskazanych w Kodeksie pracy?
Nowelizacja prawa autorskiego przewiduje istotną zmianę dla serwisów hostingowych takich jak Chomikuj.pl. Dotychczasowy model prawno-biznesowy takich serwisów opierał się o art. 14 ustawy o świadczeniu usług drogą elektroniczną. Ze wskazanego przepisu wynika, że usługodawca takich serwisów nie narusza prawa, w tym praw autorskich, jeżeli nie wie o istnieniu w jego usłudze treści naruszających czyjeś prawa. A gdy usługodawca otrzyma wiarygodną informację o takich nielegalnych informacjach – niezwłocznie uniemożliwia dostęp do tych informacji.
Niedawny wyrok wydany przez sąd w Pradze stanowi kontynuację „rozważań” na temat możliwości przypisania autorstwa sztucznej inteligencji. Sprawa koncentruje się wokół spornej kwestii: czy obraz stworzony przez sztuczną inteligencję można przypisać ludzkiemu autorowi? Choć sam wyrok nie jest zaskakujący, rzuca światło na kluczowe rozważania dotyczące roli i zaangażowania człowieka w dzieła generowane przez sztuczną inteligencję.
W przypadku międzynarodowych sporów dotyczących naruszenia praw autorskich kluczowe jest ustalenie prawa państwa, które będzie miało zastosowanie. To prawo właściwe określa nam żądania jakie przysługują nam wobec naruszyciela praw autorskich. Co istotne, prawa różnych państw przewidują różne żądania, np. w zakresie przeprosin, których może żądań uprawniony z praw autorskich.
Zawieranie umów międzynarodowych niesie ze sobą wiele ryzyk – prawnych i biznesowych. Te prawne z „krajowego punktu widzenia” są tym większe, jeżeli umowy są zawierane na podstawie prawa obcego. Dlatego tak atrakcyjne są rozwiązania prawne, które są wspólne dla wielu państw. Jednym z nich jest Konwencja Narodów Zjednoczonych o międzynarodowej sprzedaży towarów. Konwencja ujednolica przepisy pomiędzy różnymi systemami prawnymi, pozwalając przedsiębiorcom na odejście od ich przepisów krajowych. Stronami konwencji jest aktualnie około 90 państw. Czy zatem konwencja o sprzedaży towarów może mieć zastosowanie do umowy IT?
W ostatnim tygodniu grudnia 2023 r. media obiegła informacja o pozwie wniesionym przez New York Times przeciwko OpenAI oraz Microsoft. Powództwo opiera się na naruszeniu praw autorskich NYT, które miało polegać na wykorzystaniu do uczenia algorytmów OpenAI milionów artykułów opublikowanych przez NYT. Jak zatem wygląda możliwość korzystania z prac chronionych prawem autorskim przez AI?
W połowie listopada Europejska Rada Ochrony Danych (EROD, EDPB) przyjęła wytyczne w sprawie art. 5 ust. 3 dyrektywy o prywatności. W praktyce ma to znaczenie z punktu widzenia interpretacji regulacji dotyczących m.in. plików cookies. Wydane wytyczne mogą zatem mieć wpływ na to, jakie obowiązki należy wykonać korzystając z plików cookies, pikseli śledzących lub innych technologii.
Szwedzki urząd ochrony danych osobowych (Integritetsskyddsmyndigheten) w październiku wydał decyzję wobec szwedzkiej spółki H&M nakładającą karę za naruszenie przepisów ochrony danych osoowych. Nałożenie kary jest skutkiem skarg, które wpłynęły do organu od osób, których dane były przetwarzane niezgodnie z RODO w związku z rozsyłanym newsletterem. Jedna ze skarg pochodziła z Polski.